Chapter forty one.!

Wróciłem do domu dopiero rano. Nie wiem gdzie tak długo zabalowałem ale miałem strasznego kaca i nie pamiętam nic z tej imprezy. No początek pamiętam, jak Harry poznał mnie z tą jak jej tam....Angelika. Louis cały wieczór no przynajmniej do kąt pamiętam spędził z Eleanor, Liam z Danielle a Zayn ku mojemu zdziwieniu nie przyprowadził Perrie. Nie miałem sił nawet iść do swojego pokoju. Rozłożyłem się na kanapie i zasnąłem.

Obudziłem się późnym południem od razu poczułem suchość w gardle. Poszedłem do kuchni a tam siedzieli wszyscy nad pizzą.

-Jak tam.? - zapytał zadowolony Liam

-Kac morderca...- wzruszyłem ramionami i wziąłem butelkę wody z lodówki. 

-Nie ma serca, wiemy a teraz jesz pizze czy mamy sami dokończyć.? - uśmiechnąłem się na same słowa Tomlinsona i usiadłem z nimi przy stole biorąc kawałek gorącego placka. Głowa mi pękała ale wziąłem jakieś tabletki i dało się przeżyć.
-Widział ktoś dzisiaj Belle.? - zapytał Harold.
-Faktycznie nie.- odpowiedział Malik. Też nie widziałem dziś mojego skarba więc jak zjem pójdę do niej. Też tak zrobiłem. Zjadłem pizzę i wypijając kolejną butelkę wody poszedłem do pokoju Belli. Otworzyłem drzwi i moje serce stanęło.
-Gdzie do cholery są jej rzeczy.?. - powiedziałem sam do siebie i poczułem się jakby ktoś mi dokopał. Wszedłem do pokoju i zobaczyłem leżącą na łóżku kartkę.
"Mnie się kurwa nie okłamuje.!" odwróciłem kartkę i zrobiło mi się słabo. To było zdjęcie na którym całowałem się z tą całą Angeliką. Co ja kurwa narobiłem.? Oparłem się o drzwi pokoju bo bym upadł. Nagle obok pojawił się Liam.
-Bella...o ja cię.! Niall co się stało?! - wrzasnął widząc praktycznie pusty pokój
-Chłopaki.!! - usłyszałem przerażony krzyk Styles'a. Razem z Liam'em pobiegliśmy do łazienki, z której krzyczał.
-Co się tu do cholery dzieje.? - po raz kolejny Payne wrzasnął. Rozejrzałam się po łazience. Szkło, rozwalony telefon i krew. Gdzie jest Bella.? C tu się do cholery stało.? Krzyczałem w myślach na siebie ale po chwili zrozumiałem. Kurwa...osunąłem się po ścianie i schowałem twarz w dłoniach. Co ja narobiłem.?

                                                   *******Bella*******
Nie pamiętam kiedy zasnęłam ale nie spałam długo, może jakieś dwie godziny to tyle. Koło siódmej siedziałam już w kuchni z kubkiem gorącej herbaty w ręce i chęcią zabicia kogoś. Takie dziwne uczucie po prostu rozdzierało mnie od środka a w głowie wciąż miałam kłamstwo i zdradę Niall'a. Potrząsnęłam kilka razy głową. Nic, wciąż czuję się jak nic nie warta szmata. Zamknęłam oczy, wzięłam kilka wdechów i wydechów a następnie otworzyłam oczy i mało co zawału nie dostałam.
-Słońce wyglądasz jakbyś ducha zobaczyła.! - krzyknęła Nessi a ja bez słowa ją przytuliłam. Wiedziałam, że nie wie o co chodzi ale tez mnie mocno objęła a ja znów poczułam łzy spływające po policzkach. Znów przegrałam. Tak przegrałam bo moje słabości wzięły na de mną górę Może powiecie, że to tylko łzy ale dla mnie to najgorsza oznaka słabości. Jedna z głupot, na których zostałam wychowana.
-Ciii, słoneczko. - zaczęła mnie uciszać ale to dało odwrotny efekt. Zawsze tak jest, że gdy ktoś cię próbuje pocieszyć jeszcze bardziej się rozklejasz.
-Mycha ciii.. - przytulił mnie David. Nie pozostało nic jak wtulić się w nich i bez opamiętania płakać, tak.?
-Nareszcie jesteście z powrotem.! - usłyszałam krzyk Justina i poczułam jak przytula się do nas. Od razu się uśmiechnęłam.
-Co się stało.? - zapytała po kilku chwilach Nessi.
-Ja...Justin.? - popatrzyłam na niego a on od razu zaczaił o co chodzi.
-Skarbie idź do sypialni a ja im powiem. - poczułam się jak małe dziecko ale chyba to mi było potrzebne. Jak Justin powiedział tak zrobiłam. Usiadłam na łóżko i wzięłam jego czarny laptop do rąk. Nie wiem czego szukałam ale po prostu coś wpisałam. Nie patrząc na klawiaturę kliknęłam enter i bum...youtube. Wiedziałam, że to co teraz zrobię i to jest złe i to bardzo ale to było silniejsze ode mnie. Musiałam go zobaczyć, usłyszeć jego głos. To chore wiem. Włączyłam nagranie z ich koncertu i jak głupi mały bachor znów się rozpłakałam. Po połowie piosenki przyszedł czas na solówkę Niall'a. Zrobili na niego zbliżenie a te śliczne niebieskie oczy jakby patrzyły i śpiewały tylko dla mnie. Kolejne nagranie i kolejny ból w klatce piersiowej. Tak to jest to.
-Po co się torturujesz.? Huh.? - do pokoju wszedł Justin siadając obok mnie i zabierając mi laptpa.
- Patrz lepiej na to. Wpisał coś ale nie widziałam co i włączył na cały ekran.
-Czy to.? - zapytałam poznając słowa.
-Nasza piosenka.? Tak.- zaśmiał się a ja wpatrywałam się w ekran. Genialny teledysk a Justin świetnie tam wygląda. As long as you love me.... Teraz słowo love kojarzy mi się tylko z jedną osobą.
-Świetne.! Mój przyjaciel jest geniuszem..- cmoknęłam Justina w policzek a on zaczął mnie gilgotać. Po chwili do pokoju wbili Nessi i David z lodami. Cały dzień spędziliśmy leżąc, oglądając filmy i jedząc słodycze. Robili wszystko żeby mnie pocieszyć. O tak to osoby, którym naprawdę na mnie zależy.

                                            *******Louis******
Minęły już dwa dni od imprezy a my dalej nie wiemy co dzieję się z Bellą. Dzisiaj ma do nas przyjść Paul z informacjami czy coś w tym stylu. Chciałbym z nią pogadać bo ona jest dla mnie jak taka malutka, rozwydrzona, nieprzewidywana, szalona siostrzyczka. Od samej imprezy Niall jest załamany. Nie wychodzi z pokoju chyba, że do łazienki a tak to nawet nic nie je. Nie wiem co narobił ale żal mi go i to strasznie. Czasem słychać jak płacze lub wrzeszczy ale nie chce nam powiedzieć co się stało a my nie naciskamy. Zayn   i Harry też nie są w najlepszej formie ale i tak Horan jest w najgorszym stanie. Liam próbuje wszystkich pocieszyć chodź widać, że jemu też jest ciężko. Żeby nie wiedzieć co stało się we własnym domu i gdzie jest Bella to trzeba być genialnym. Właśnie próbuję po raz chyba tysięczny zadzwonić do Justina. Już zrezygnowany chciałem odłożyć słuchawkę lecz usłyszałem odpowiedź.
*-Justin.? - zapytałem dla upewnienia się
-Louis..- w jego głosie można było czuć pogardę.
-Co się stało z Bellą.? Gdzie ona jest.? - zaczęłam zadawać najbardziej denerwujące mnie pytania.
-Jest bezpieczna. - usłyszałem tylko taką odpowiedź
-Ale cz mogę z nią pogadać.? - zapytałem chodź wiedziałem, że odpowiedź i tak będzie NIE.
-Nie. Cześć Louis. - tak jak przewidziałem. Chciałem jeszcze coś powiedzieć ale nie było mi dane bo się pan Bieber rozłączył. Zrezygnowany usiadłem na kanapie i po chwili przyszedł Paul.
-Chłopaki, Paul przyszedł. - wydarłem się a oni po chwili zeszli. Popatrzyłem na każdego nie było tragedii ale jak spojrzałem na Horana ujrzałem czystą kupkę nieszczęścia.
-No więc za godzinę macie wywiad a potem przyjeżdża rodzina Liam'a bo chyba pamiętasz Payne, że jutro masz urodziny.? - spojrzał na nas
-Pewnie. A teraz co jest z Bellą.? - zapytał Liam i widać było, że się trochę zawahał.
-Byłem u nich i wygląda normalnie, uśmiecha się i jest taka jak była. A nie mieszka z wami bo chce więcej czasu spędzić z Justin'em i tą no jak ona ją nazywa Nessi.? Tak, mają gdzieś wyjechać czy coś w tym stylu. - powiedział ale to było mało wiarygodne.
-Tu macie numer jak chcecie do niej zadzwonić ale..- nie dokończył bo Nialler wyrwał mu kartkę.
-Dzięki Paul. Za godzinę będziemy gotowi. - uśmiechnąłem się a Higgins skinął głową i wyszedł.
-Kto gada pierwszy.? - zapytał Liam a Niall nieśmiało podniósł rękę.
-Masz pięć minut Horan. - poklepał go po plecach Harry i wszyscy wyszliśmy zostawiając go samego.

                                                          *******Bella*******
Dzisiaj już dwudziesty ósmy. Ale ten czas szybko leci jeszcze tylko dwa dni wakacji ale nie dla mnie. Ja mam wolne cały rok. Nie wracam do domu no chyba, że z Justin'em ale na razie się na to nie zapowiada. Leżałam na kanapie starając się myśląc o wszystkim tylko nie o 1D jak nagle usłyszałam jak telefon domowy dzwoni. Wzięłam go do ręki i z powrotem rzuciłam się na kanapę.
*-Słucham.? - powiedziała ale nikt się nie odezwał.
-Hallo.? - ponownie nic. Usłyszałam tylko przełknięcie śliny.
-Niall.? - zapytałam niepewnie.
-Ja...Bella nie dzwonię żeby się tłumaczyć bo wiem, że jestem totalnym idiotą ale dzwonię bo wszyscy się o ciebie martwią. Ja szczególnie, nie mogę znieść chwili, że coś ci się stało przeze mnie. Skrzywdziłem osobę, która kocham najbardziej na świecie i nie mogę sobie tego wybaczyć. Bella.? Skarbie, słyszysz.? - poczułam łzę spływającą po policzku.
-Niall przepraszam ale to koniec. Powiedz chłopakom, że ich kocham. - chciałam się już rozłączyć ale coś jeszcze powiedział.
-Przepraszam, powiem. - wiedziałam, że też nie czuł się zbyt komfortowo.
-Dzięki. Cześć Niall..- powiedziałam.
-Kocham cię Isabello Williams..- usłyszałam po drugiej stronie i wybuchnęłam płaczem. Usłyszałam tylko jak Horan pyta się czy wszystko okey, chodź sam wiedział, że nie.
-Cześć Niall...- rozłączyłam się rzucając telefon na fotel. Justin od razu przybiegł do mnie.
-Jak mała.? - usiadł obok mnie.
-Wiesz, powiedział, że mnie kocha. - już miałam w coś uderzyć ale mnie powstrzymał.
-Hej skarbie, cicho. A teraz powiem coś co cię jeszcze bardziej zdołuje..- powiedział Justin a ja na niego spojrzałam. Westchnął  już wiedziałam, że nie będzie mu łatwo tego powiedzieć.

________________________________________________

Skarby.! Mam next..:D Tak wiem wredna ja przerywa w takim momencie ale chyba się domyślacie co Justin chce jej w końcu powiedzieć.? Mam ogromną nadzieję, że się podoba i chciałabym podziękować za wszystkie komentarze. To wiele dla mnie znaczy. Najlepiej się czyta te długie bo piszecie w nich wszystkie sugestie ale za każdy komentarz was mocno kocham. Dzięki jeszcze raz wiem nudne już to dziękowanie i mam nadzieję, że się spodoba..:D

Kocham was..:)x